Op wereldreis met: De Niagara Falls

Grand Island, 28 augustus 2008

Gisteren zijn we om 09:00 vertrokken van de camping om richting de Niagara Falls te rijden. Het eerste deel van de route was erg mooi en leidde ons langs het Seneca-meer en vele wijngaarden. Ook hebben we (weer) veel yard & garage sales gezien dus blijkbaar verzamelen die Amerikanen een hoop rommel. Of ze hebben in de vakantie eindelijk weer eens tijd gehad om alles op te ruimen...

Onderweg zijn we 2 keer gestopt: eerst om sweet corn en locally picked apples te kopen bij een stalletje langs de weg. Dit gaat volgens het honor system (oftewel op z'n Westlands): je stopt geld in een potje voor wat je meeneemt. Daarna nog een keer in een park voor de lunch m.a.w. gezellig op een kleedjes wat bagels naar binnen werken. Om 13:30 kwamen we op de volgende camping af die slechts 11 km van de waterval af zit.

Na de speeltuin en het zwembad hebben we lekker een hapje gegeten waarna Luna zich nog even heeft uitgeleefd op het springkussen om vervolgens het bed in te springen.

Vanochtend werden we wakker met regenachtig weer dus nadat de bedjes waren opgeruimd hebben we voor de eerste keer in de camper ontbeten. We hebben niet te lang getut want we wilden op tijd bij de waterval zijn voordat het druk zou worden. Er komen namelijk ruim 12 miljoen bezoekers per jaar. Maar, waarschijnlijk vanwege het druilerige weer en de lagere temperaturen (net 20 graden), bleef de drukte de hele dag uit.

We zijn eerst met de boot 'Maid of the Mist' langs de watervallen gegaan. Hierdoor beleef je de waterval echt. Hoe dichter je bij de waterval komt, des te ruwer wordt het water en des te harder gaat het waaien. De gratis blauwe ponchos zijn ook niet voor niks want je wordt echt drijfnat van het opstuivende water. Vooral de 'horseshoe' (in de vorm van een hoefijzer) is erg indrukwekkend.

Na de boottocht zijn we even terug gegaan naar de camper om droge kleren aan te trekken, een kopje koffie te drinken en onze paspoorten op te halen. De paspoorten hadden we nodig omdat we de rainbowbridge over wilden gaan. Halverwege de brug (waarvan je mooi uitzicht hebt over de waterval) ligt de grens met Canada. Aan de Canadese kant is het echt één groot pretpark met allerhande speelhallen, spookhuizen, bioscopen en een reuzenrad. In de laatste wilde Luna wel mee.

Toen we uiteindelijk terug waren bij de camper, wilde de motor niet starten: een lege accu (misschien toch dat kopje koffie?). Gelukkig zijn we bij het ophalen van de camper direct lid geworden van de AAA (de ANWB) dus die hebben we op laten draven en even later konden we weer terug naar de camping. Alle tegenslagen zijn van korte duur: ook de uitslag van Peters rontgenfoto was goed!