Happy New Year!

Ja, dat zou leuk zijn zo'n knalvuurwerk. Maar dit jaar geen oliebollen en vuurwerk voor ons want om 24:00 gebeurt er in Australië...niets. Dit filmpje is gewoon opgenomen op 18 oktober bij Disneyland in Californië! Maar desondanks: Happy New Year!!!

Wij hebben ouderjaarsavond erg genoten van de film die Rutger heeft gemaakt. Wat was het heerlijk om veel vrienden en familie te zien, ons eigen huisje en niet te vergeten onze kat Tommie. Ook al hebben we het nog steeds naar onze zin, we wilden bijna onze koffer gaan pakken. De komende 4 maanden gaan we echter nog verder genieten van het reizen. En daarna wordt het weer genieten als we iedereen weer 'live' kunnen zien. Iets waar we ook erg naar uit kunnen kijken!

Het was ook heerlijk dat we allemaal sms-jes kregen en dat we meerdere malen werden gebeld. Ook al vergisten sommigen zich in de tijdzone (+9 uur); we hebben het erg gewaardeerd!

Oudjaarsdag

Rockhampton, 31 december 2008

We dachten dat we gisteren de heetste dag hadden gehad maar het kan dus nog heter. Vandaag is het zo heet dat ze het asfalt bij het bezinestation staan te koelen met water omdat het anders gevaarlijk wordt. En onze rode wijn, lekker op kamertemperatuur, verandert spontaan in gluhwein. Vanochtend vroeg dachten we nog even voor de ergste hitte naar de botanische tuin met 'kinderboerderij' te gaan maar het was bijna niet te doen. Alle dieren (koala's, walibi's, cassowaris, emoe maar ook de reptielen) lagen op apegapen en zochten de schaduw op. De Botansiche tuin lag aan en moerasachtig gebied waar het barstte van de vogels. Ook waren er veel nesten in de grote bomen van de tuin.

Na ons bezoek aan de tuin, zijn we een winkelcentrum ingevlucht waar een groot deel van de plaatselijke bevolking ook verkoeling zocht. Lang leve de airco! Voor Luna hebben we nieuwe schoenen (ze groeit als kool), een nieuw UV-shirt (de ander is versleten van het vele zwemmen) en een nieuwe zwembroek (dit is al zwembroek nummer 4 sinds ons vertrek!) gekocht. Op de terugweg naar de camping werd het ene na het andere waterijsje verorberd waarna het tijd was voor een watergevecht  en een partijtje flesvoetbal. Ondertussen beginnen de donkere wolken zich samen te pakken; waarschijnlijk krijgen we flink wat onweer vanavond. Op zich wel leuk want zo hebben we toch nog iets van vuurwerk. Oud & nieuw wordt hier namelijk niet zo gevierd en vuurwerk wordt er al helemaal niet afgestoken. Dus we gaan ons eigen feestje bouwen en de DVD kijken die Rutger voor ons heeft gemaakt.

Oudjaarsdag

Rockhampton, 31 december 2008

We dachten dat we gisteren de heetste dag hadden gehad maar het kan dus nog heter. Vandaag is het zo heet dat ze het asfalt bij het bezinestation staan te koelen met water omdat het anders gevaarlijk wordt. En onze rode wijn, lekker op kamertemperatuur, verandert spontaan in gluhwein. Vanochtend vroeg dachten we nog even voor de ergste hitte naar de botanische tuin met 'kinderboerderij' te gaan maar het was bijna niet te doen. Alle dieren (koala's, walibi's, cassowaris, emoe maar ook de reptielen) lagen op apegapen en zochten de schaduw op. De Botansiche tuin lag aan en moerasachtig gebied waar het barstte van de vogels. Ook waren er veel nesten in de grote bomen van de tuin.

Na ons bezoek aan de tuin, zijn we een winkelcentrum ingevlucht waar een groot deel van de plaatselijke bevolking ook verkoeling zocht. Lang leve de airco! Voor Luna hebben we nieuwe schoenen (ze groeit als kool), een nieuw UV-shirt (de ander is versleten van het vele zwemmen) en een nieuwe zwembroek (dit is al zwembroek nummer 4 sinds ons vertrek!) gekocht. Op de terugweg naar de camping werd het ene na het andere waterijsje verorberd waarna het tijd was voor een watergevecht  en een partijtje flesvoetbal. Ondertussen beginnen de donkere wolken zich samen te pakken; waarschijnlijk krijgen we flink wat onweer vanavond. Op zich wel leuk want zo hebben we toch nog iets van vuurwerk. Oud & nieuw wordt hier namelijk niet zo gevierd en vuurwerk wordt er al helemaal niet afgestoken. Dus we gaan ons eigen feestje bouwen en de DVD kijken die Rutger voor ons heeft gemaakt.

Rocky

Rockhampton, 30 december 2008

GIsteren zijn we na een rit van 300 kilometer aangekomen in Rockhampton, oftewel Rocky. Rockhampton is de beefcapital van Australië en de Steenbokskeerkring loopt dwars door deze stad heen. Volgens alle reizigers die de andere kant op rijden zou dit een lange route met helemaal niks zijn.  Maar dat valt in vergelijking met onze Amerika ritten wel erg mee. Op de camping aangekomen, waar we tot na de jaarwisseling wilden blijven, bleek dat ze geen Wifi hadden en daarnaast was het een kale ongezellige bedoening. Kortom, hier wilden we oud & nieuw niet doorbrengen en we zijn dus vertrokken naar een andere camping. Deze camping is mooier, goedkoper en heeft wel Wifi maar dat laatste is niet echt goed dus we kunnen alleen het hoognodige doen op internet.

Vandaag is het de heetste dag tot nu toe (37 graden in de schaduw, windstil en daardoor een hoge luchtvochtigheid) en leek het ons dus een prima dag om een grot te bezoeken. De Capricorn Caves zijn droge zandsteen grotten waar de temperatuur schommelt van 16 graden in de winter tot 24 graden in de zomer. We hebben niet alleen genoten van de heerlijke temperatuur maar ook van wat we zagen. We troffen het want van begin december tot half januari -als de zon loodrecht staat rond het middaguur- dan schijnt een bundel zonlicht door een opening aan de bovenkant in de grot wat voor een spectaculaire lichtshow zorgt.

Na het bezoek aan deze grot hebben we de rest van de middag in het verkoelende zwembad doorgebracht. Toen het donker was geworden hebben we nog met z'n drieen een avondwandeling over de camping gemaakt om wat nachtdieren te spotten. Na wat leuke gifgroene  kikkers en vliegende vossen zijn we lekker weer onze koele camper in gegaan om bij te komen van deze hete dag.

Eungella National Park

Sarina, 28 ecember 2008

Gisteren zijn we van het ene naar het andere nationale park gereisd. Onderweg zijn we gestopt bij het Pinnacle Hotel waar ze, naar zeggen, de beste 'pie' van Australië serveren. Met een inderdaad erg lekkere steakpie achter onze kiezen zijn we verder gereden naar Eungella National Park. Dit is het belangrijkste natuurgebied langs de kust van Midden-Queensland en beslaat 50.000 ha. Het landschap is zeer afwisselend en bedekt met regenwoud en subtropische flora. Het uitzicht vanaf onze camping was adembenemend mooi en de kookaburra's vlogen hier af en aan. Om er te komen moesten we wel 4,5 km over een steile slingerweg naar boven maar dat was de moeite waard.

's Middags zijn we naar het 5 km. verderop gelegen Broken River gereden voor een korte wandeling door het regenwoud en om naar de vogelbekdieren te kijken die hier tegen de avondschemering worden gesignaleerd. Het vogelbekdier is een opmerkelijk zoogdier omdat het een opvallend aantal kenmerken deelt met vogels en reptielen. Toch wordt het vogelbekdier tot de zoogdieren gerekend, omdat het haar jongen voedt met melk. Hun lichaam is helemaal afgestemd op leven in het water, hoewel ze zich ook op het land kunnen voortbewegen.

Het wachten werd uiteindelijk beloond maar het fotograferen van deze beesten is een verhaal apart. Ze verschijnen namelijk maar even boven  water om vervolgens weer lange tijd onder te duiken. De foto hierboven komt dan ook gewoon uit Wikipedia!

Cape Hillsborough National Park

Cape Hillsborough, 27 december 2008

Gisteren, tweede kerstdag, hadden we het plan om via Mackay naar Eungella National Park te rijden. Toen we in Mackay aankwamen en naar een informatiecentrum gingen, kwamen we erachter dat we onderweg al langs Cape Hillsborough National Park waren gereden. De afslag hier naartoe stond niet duidelijk aangegeven, waardoor we deze hebben gemist. Omdat we ook graag een bezoek wilden brengen aan dit park hebben we besloten om toch maar weer even 45 kilometer terug te rijden. Voordat we dit gingen doen hebben we een bezoek gebracht aan de plaatselijke lagoon/waterspeeltuin. De aanwezigheid van deze prachtige waterparken, compenseren het feit dat je de zee niet in kan in grote mate.

De beslissing om weer terug te rijden, was een goede want we zitten hier in een mooie bossige omgeving op een camping midden tussen de Aussies. Dit park staat vooral bekend vanwege de kangoeroes. Nu hadden we deze al veelal dood langs de weg zien liggen maar om ze in de vrije natuur rond te zien huppen is toch veel leuker. Op het einde van de middag zagen we de eerste kangoeroes in het park. Er waren meerdere kangoeroes met babies in de buidel wat natuurlijk een erg schattig gezicht is.

's Avonds voor het slapen gaan, vroeg Luna of we haar tand uit de mond wilden trekken. Hij zat al een week los maar stond sinds die ochtend helemaal horizontaal in haar mond. Het kostte dus niet veel moeite om hem eruit te halen. Dat is al weer de tweede tand sinds ons vertrek maar wel de eerste die we kunnen bewaren. Luna wilde dat we een briefje voor de tandenfee neer gingen leggen om te vragen of ze haar tand naar opa & oma wilde brengen. "Het is wel ver vliegen maar dat geeft niet want ze heeft toch vleugels".

Vanochtend werden we iets na zessen wakker en zijn wij direct naar het strand gegaan want we hadden gehoord dat hier de kangoeroes op dit tijdstip ook rondlopen. Terwijl Luna nog op één oor lag, hebben wij een fotosessie van 4 kangoeroes (+ 1 baby) gemaakt. Toen Peter vervolgens naar de douche liep, zag hij een grote kookaburra. Deze vogel staat erom bekend dat hij klinkt als een lachende baby.

Ondertusen is het iets na zevenen en terwijl Luna nog steeds lekker ligt te slapen, zitten wij met een bakkie koffie onze blog te schrijven terwijl in de boom naast ons een tiental zwarte kaketoes landen. Als je deze vogels tekeer hoort gaan, dan begrijp je meteen waar het woord lawaaipapegaai vandaan komt. Kortom, het blijft genieten in dit wonderlijke en natuurrijke land.

Kerst down under

Airlie beach, 25 december 2008

Ons kersfeest begon gisteravond met het zingen van Christmas Carols bij het zwembad. Daarna werd Mickey's Magical Christmas  buiten vertoond. Het was allemaal erg knus en gezellig en een vallende ster maakte het hele feest compleet. Nadat alle kinderen onder de wol lagen, hebben we onder het genot van een wijntje weer gezellig zitten kletsen met Ellis en Willem.

Vanochtend was het eerst tijd om cadeautjes uit te pakken. Luna had van tante Petra dokter Bibber cadeau gekregen en er waren nog wat andere cadeautjes. Na een heerlijk ontbijtje met versgebakken croissantjes (kerststol kennen ze hier niet) zijn we naar de Lagoon in Airlies Beach getogen met de familie Snieder om te gaan zwemmen in het supergrote openbare zwembad. Rond het middaguur gingen zij weer verder richting noorden en wij terug naar de camping voor een heerlijke kerstlunch met kreeft en veel fruit. Voor Luna stond een kerstboom van meloen, ananas, aardbeien en bessen op het menu. Voor de rest merk je er weinig van dat het hier kerst is. Iedereen loopt gewoon in badkleding rond en ligt in het zwembad of zit te bbq-en.

Whitsundays Islands

Airlie Beach, 24 december 2008

Gisteren hebben we dagtocht gemaakt naar de Whitsundays Island. Veel van de 74 eilanden in dit archipel horen bij het Great Barrier Reef Marine Park. Met onze supersnelle (no seesickness) Big Fury boot -die was uitgerust met 4 buitenboordmotoren (900PK)- zijn we eerst naar een uitkijkpunt geweest over de Whitsundays Islands (Hill Inlet) om daarna in ons onze stingersuit te gaan snorkelen bij het koraalrif.

De vele soorten en kleuren koraal waren echt wonderlijk mooi. Zelfs zo mooi dat het koraal van de Cook islands in het niet valt. Het Great Barrier Reef is dan ook één van de 7 wereldwonderen. Door zijn grootte (2300 km lang en 80 km breedt) is dit levend organisme zelfs te zien vanuit de ruimte! Zelfs als je je hele leven iedere dag zou snorkelen/duiken zie je nog steeds niet alles van dit immense koraalrif. De verscheidenheid aan planten en dieren is hier zelfs groter dan in het regenwoud. Niet zo gek dat we hier overstelpt werden met ontelbare koraalsoorten, vissoorten, (water) vogels en één van de 6 soorten schildpadden. Voor ons behoort dit natuurschoon in de top van onze lijst van mooiste natuurschoon van onze reis.

Na dit wonderbaarlijke snorkelavontuur zijn we voor de lunch naar Whitehaven beach geweest. Dit 6 kilometer lange strand schijnt het langste en mooiste strand te zijn van dit archipel. Het zand is hier superwit en heel erg fijn van structuur. Op dit schitterende strand hebben we ook onze kerstfotoserie geschoten voor het opleuken van onze kerstmail.

Wat een topdag was dit!

Airlies beach

Airlies Beach, 22 december 2008

Ondertussen zitten we al weer 3 dagen op een mooie camping in Airlies Beach. Er is een leuk zwembad, een buitenbioscoop en kinderen om mee te spelen voor Luna dus we blijven hier nog even wat langer om eerste kerstdag te vieren. Onderweg hier naartoe hadden we zeer zware regenval waardoor de temperatuur in één klap daalde van 32 naar 23 graden. Gelukkig is het daarna gewoon weer opgeknapt en ziet het er naar uit dat we een hete kerst gaan krijgen. Wat een erg prettige bijkomstigheid is, is dat de luchvochtigheid een stuk lager is hier zodat het aangename warm is! We hebben ondertussen al weer veel van het wildleven mogen genieten en hebben een dingo, possums, een heuse zeearend en varanen gezien.  

Gisteravond hebben we gezellig zitten kletsen met onze schuin achterburen. Het is dikke mik tussen hun 2 kinderen en Luna. Willem en Ellis werken allebei in het onderwijs en wonen nu al bijna 4 jaar in Saoedi-Arabië. Vandaag zijn we even de laatste kerstinkopen gaan doen terwijl Willem op de kinderen lette. Daarna hebben we de rollen omgedraaid.

Kerststal op het strand

Townsville, 20 december 2008

Vandaag is Peter weer met de camper naar de caravandokter geweest. Het gastoestel van onze camper schijnt verkeerd gemaakt te zijn waardoor er vanaf het begin een schroef door de gasleiding is geboord. Door het vele trillen gedurende de laatste 2,5 jaar is het echt gas gaan lekken. Levensgevaarlijk volgens de monteur. Helaas kon dit niet direct gerepareerd worden en moeten we in Brisbane bij onze campermaatschappij langs. Aangezien we daar pas over een week of 3 verwachten te zijn, hebben we een buiten gastoestel met gasfles gekocht op rekening van de camper verhuurder Brtiz.

Na de ergste hitte van vandaag (37 graden in de schaduw!) zijn we naar The Strand -de boulevard van Townsville- gegaan. Dit ligt aan de rand  van het centrum waar je veel mooie, (een beetje) oude gebouwen ziet en (niet minder belangrijk): er was een mega waterspeeltuin. Omdat er een lekker "verkoelend" windje stond, besloten we ook te BBQ-en aan het strand en daarna naar het kerstfestival -Stable on the Strand- te gaan. Hier hebben we ons 3 uur lang vermaakt met live kerstmuziek, een theatervoorstelling van het kerstverhaal en kerststerren knutselen.  Ook hadden ze Bethlehem rond de jaartelling nagebouwd en waren er allerhande eet- en drinkstalletjes. We zijn nu helemaal in kerststemming!

Van Cairns naar Townsville

Townsville, 19 december 2008

Eergisteren zijn we van Cairns naar Mission Beach gereisd. In beide plaatsen zijn we andere Nederlandse reizigers tegengekomen en hebben we allerhande tips gekregen. De meeste mensen reizen namelijk van zuid naar noord en hebben dus alles al gezien wat ons nog te wachten staat. Stefan en Marieke, die al weer terug gingen naar Nederland, hadden 's ochtends vroeg een tasje met boodschappen bij ons voor de deur gezet en met Sonja en Jan uit Amsterdam hebben we gezellig een hele avond zitten kletsen. Vanuit Mission Beach hebben we een uitstapje gemaakt naar Dunk Island, dat een kwartier varen is met de watertaxi. Dit eiland is een van de populairste Great Barrier Reef eilanden en staat bekend om zijn vele vogels en vlinders en zijn mooie zandstranden. Wij hebben daar een korte wandeling gemaakt, maar  omdat het erg warm was zijn we redelijk snel in het zwembad gedoken van een luxe resort op het eiland. Een duik in de zee is ook hier, zonder beschermende pakken tegen de kwallen, geen optie. Het was een leuke excursie maar op zich wel jammer dat we niet zo veel vogels en vlinders hebben gezien.

In Mission Beach en omgeving lopen nog redelijk wat Cassowaries in het wild rond. Deze prehistorisch ogende vogel, die zo groot kan worden als een volwassen man, wordt met uitsterven bedreigd doordat het regenwoud verdwijnt. En dit terwijl zij de grootste bijdrage leveren aan het in stand houden van hetzelfde regenwoud. Deze loopvogel met blauw-paars hoofd kan namelijk alle vruchten in zijn geheel doorslikken waardoor het zaad intact blijft. Daarnaast kunnen ze grote afstanden afleggen waardoor het zaad zich over een groot gebied verspreid. Overal zie je borden om je te waarschuwen voor de aanwezigheid van deze Pino. Aan de ene kant om te voorkomen dat je ze aanrijdt als ze de weg oversteken en aan de andere kant om je te informeren wat je moet doen als je ze tegenkomst terwijl je gezellig een wandeling maakt. Ze kunnen namelijk nogal aggresief worden als ze denken dat je wat te eten bij je hebt en dan kunnen ze rare capriolen uithalen zoals met 2 poten tegelijk in de lucht springen en je een trap verkopen. Wij zijn er één tegengekomen in de berm toen wij veilig in onze camper van Mission Beach naar Townsville reden. Op deze route hebben we ook meerdere dode walibies langs de weg zien liggen. En op de camping in Mission Beach hebben we trouwens ook nog een 1 meter grote varaan gezien en een wandelende tak van bijna 30 cm!

Na aankomst op de camping in Townsville hebben we telefonisch contact gezocht met Britz campermaatschappij. Er zijn namelijk meerdere dingen die niet werken zoals ze horen te werken (zoals een gasfornuis dat gas lekt) en dat willen we graag even gemaakt hebben. Dus terwijl Daan en Luna zich naar het zwembad begaven, kon Peter weer met de camper op pad naar een servicecenter. Gelukkig was het dicht bij de camping en nam alles niet al te veel tijd in beslag. Daarna was het even uitblazen met een drankje en werden we verrast door een Ibis die vlak naast ons neerstreek om eten te zoeken.

Camperbus in Australië

Cairns, 16 december 2008

Eergisteren hebben we onze camper opgehaald bij Britz, deze ingericht en de boodschappen gedaan. Tijdens dit alles hebben we héél véél gezweet door het bijzonder warme en vochtige weer. Gisteren zijn we weer naar de winkel geweest om een flinke voorraad water te halen want dat is dus wel nodig hier. Ook hebben we klaptoeltjes en een tafel gekocht voor buiten (was goedkoper dan huren), een tarp om wat schaduw te kunnen maken, een ventilator en de broodnodige kerstversiering. Onze camper met Iveco motor van 2,5 jaar oud, waarin zo te zien behoorlijk is geleefd, is ondertussen al helemaal in  kerststemming. Voor de rest hebben we de afgelopen twee dagen weinig gedaan, behalve op het heetst van de dag in het zwembad hangen. Wat leuk is voor Luna is dat de grote vekantie net is begonnen, dus er zijn behoorlijk wat kinderen op de camping om mee te spelen.

Port Douglas en omgeving

Oak beach, 13 december 2008

Vanwege het tijdverschil met Nieuw Zeeland van 3 uur worden we (vooral Luna) hier rond 05.30 uur wakker. Nou ja, niet alleen het tijdverschil maakt je vroeg wakker hier maar ook een hels kabaal. Omdat onze slaapkamers hier geen ramen hebben worden we gewekt door een symphonische rock van insecten (krekels), reptielen (gekko's) en héél veel vogels. Doe daar een nachttemperatuur van 26 graden en een luchtvochtigheid van 90% bij en je begrijpt dat we ook 's nachts even moeten acclimatiseren.

In de vroege ochtend ben ik (Peter), vanaf ons dakterras dat uitkijkt over het regenwoud, vogels gaan spotten met het dierenboek van Queensland in de hand. Ik zag onder andere de Rainbow Lorikeet, een Sunbird en de Kakkatoo.

 

Omdat we de dag ervoor naar het Rainforest Habitat park waren geweest ging het herkennen van de vogels best aardig. In dit park hadden ze een verzameling van vogels, reptielen en zoogdieren die in dit gedeelte van Queensland leven. Een erg goede start en indruk van het wildleven hier. Luna vond het prachtig om de Walibi's en de Kangoeroes te voeren. Ook het aaien van een Koala beer was een hoogtepunt voor haar.

Op dag 2 van ons B&B verblijf hebben een wandeling van ongeveer een uur gemaakt langs de rivier in Mossman Gorge. Dit maakt onderdeel uit van het Daintree National Park. Hier zagen we ook onze eerste Aberiginals rond lopen. Na deze tropische wandeling in het vochtige regenwoud klimaat zijn we het zwembad van onze B&B ingedoken. Luna is daar als een vis in het water, papa en mama moeten natuurlijk meespelen. Na het (zwem)badderen werd het heerlijke eten opgediend.

De laatste dag in Oak Beach hebben we een bezoek gebracht aan Hartley's crocodile farm. Dit was een tip van onze gastdames Denise en Marie. In deze farm hadden ze een looppad gemaakt door een stuk regenwoud waar je de onder andere de krokodillen kon bekijken. Ook kon je met een boot mee om één van de 18 krokodillen in het water te voeren. Via een lange bamboestok werd wat eten boven het water gehouden zodat de krokodil uit het water moest springen om het vlees te pakken; erg spectaculair. Na het bijwonen van een krokodillenshow zijn we de Cassowary gaan voeren.

Down under

Oak Beach, 11 december 2008

Gisteren vertrok iets na elven onze vlucht van bijna 5 uur naar Cairns. Ook deze keer vlogen we weer met Air New Zealand en was alles prima geregeld. We hadden weer lekker film zitten kijken, dus de tijd vloog echt voorbij. Rond een uur of 1 's middags plaatselijke tijd, landden we in Australie.

Nadat we al onze bagage weer hadden verzameld en we besnuffeld waren door de douanehonden, zijn we een auto gaan regelen voor de eerste 4 dagen.  We zitten hier in de "natte tropen" en dat was ook direct te merken toen we naar buiten liepen. Met ruim 30 graden en een luchtvochtigheid van 95% valt de hitte op je neer. Luna vroeg zich af waarom we geen bloemenketting kregen zoals op de Cook Islands.

Met onze huurauto zijn we 50 kilometer naar het noorden gereden. De 14de gaan we onze camper ophalen en tot die tijd zitten we in een prachtige B&B in Oak Beach, iets onder Port Douglas. We zitten midden in het regenwoud met uitzicht op zee. Om dat laatste te bereiken moesten we een zeer steile helling op (in de eerste versnelling) om bij ons onderkomen op palen te komen. Alles voelt, ruikt en klinkt tropisch hier: de zoemende insecten, de bont gekleurde vogels, echt een (dieren) paradijs. Er ziten echter ook een paar beperkingen aan want er lopen en zwemmen wat giftige schepsels rond. Je kan hier niet even op blote voeten lopen en je moet vooral ook op de paden of het gras blijven. Tegen zonsondergang wordt het ook gezellig met de insecten, wow wat een bonte verzameling! Alleen die muggen zijn wat minder wow...

Er zijn prachtige stranden hier maar die zijn allemaal gesloten vanwege de kwallen die er in zwemmen. Ze zijn niet groter dan een pinknagel maar oooo zo giftig. Ook in riviertjes e.d. kan je niet zwemmen vanwege de krokodillen. We zullen ons hier dus moeten beperken tot het zwembad. Al met al treuren wij niet want wij houden wel van wat (dieren) leven in de brouwerij.

Vandaag hebben we het plaatselijke wildleven bewonderd in een tropische (dieren)tuin. We hebben ons erg vermaakt met de prachtige losvliegende vogels, de honderden vliegende vossen, het voeren van de  kangaroes en walibi's en het vasthouden van een koala. Een erg leuke kennismaking met het plaatselijke wildleven!  

Terugblik Nieuw Zeeland

Auckland, 9 december 2008

Op het eind van onze rondreis door Nieuw Zeeland zitten we precies halverwege onze werelreis. Vanaf nu kunnen we dus gaan terugtellen in afstand en tijd tot thuis. We merken dat het voor de mensen thuis begint te wennen dat we weg zijn want we krijgen steeds minder berichtjes.

We hadden tijdens ons verblijf van 5 weken op het Noorder- en Zuidereiland een fantastisch mooie camper. Het weer was erg wisselvallig dus de upgrade naar een 6-Berth was ook niet verkeerd. Zo hadden we toch lekker de ruimte als we vanwege het weer binnen moesten zitten. Ook de campings zijn hier erg mooi; op goede locaties en met allerhande voorzieningen zoals uitgebreide keukens en eetkamers. We zijn in Nieuw Zeeland veel andere wereldreizigers tegengekomen, de meeste met kinderen.

Het is moeilijk om één hoogtepunt te noemen van onze reis door Nieuw Zeeland. De mooie kust met haar rotspartijen, de langunes, de bergen, vulkanen en geisers zijn allemaal super mooi.
Het voor het grootste deel vriendelijke, groene en heuvelachtige landschap is niet zo afwisselend dus daar begin je gaandeweg aan te wennen. Toen Peter hier 15 jaar geleden was waren er héél veel schapen (80.000) maar het aantal schapen is sindsdien gigantisch teruggelopen naar circa 36.000. Dit heeft gevolg voor het landschap, ipv schapen zijn er nu ongeveer evenveel koeien en veel nieuwe wijngaarden. Wat ons ook opvalt is dat je maar weinig dieren naast die vele koeien en schapen ziet.

Nieuw Zeeland is een vriendelijk land met vriendelijke mensen, een vriendelijk landschap en vriendelijke prijzen. De koers van de dollar was erg gunstig voor ons: wat in Nederland een euro kost, kost hier een dollar maar hiervoor hoeven wij maar € 0,43 te betalen. De prijs van diesel is tijdens ons verblijf gezakt van NZ$ 1,259 naar NZ$ 1,169 en dan krijg je nog eens 4 tot 10 cent korting per liter met een bon van de supermarkt. In totaal hebben we 3.460 km gereden, helaas niet helemaal schadevrij. Wat erg vervelend is, is dat we op dit moment nog niet weten hoeveel de schade bedraagt en dat ze de borg van NZ$ 2.500 bewaren tot dit wel duidelijk is. Daarnaast moeten we door een storing bij het pinautomaat ook nog NZ$ 800 terugkrijgen van de Bank of New Zealand. Hier wachten we ook al ruim 3 weken op dus dat schiet niet op. Waarschijnlijk eten we een droge boterham met kerst...

Onze laatste dagen in Nieuw Zeeland

Waihi beach, 7 december 2008

Gisteren zijn we van de Bay of Poverty naar Opotiki in de Bay of Plenty gereisd. We zaten op een mooie camping aan zee. Bij aankomst dan want toen we vanochtend wegreden was het eb en zagen we de zee niet meer. Het verschil tussen eb en vloed is hier, net zoals op veel andere plekken in Nieuw Zeeland, een paar meter in hoogte en honderden meters in lengte.

Onderweg naar onze bestemming van vandaag (Waihi beach) hebben we lekker naar kerstmuziek zitten luisteren. Ook heel gezellig en goed te doen in de zomer maar we werden er wel een beetje week van. Zeg maar een soort "home sweet home" gevoel. Sinds een week of 2 hebben we voor Luna een soort beloningssysteem. Als ze goed luistert en aardig & gezellig is, krijgt ze een smilie. Nu doet ze het over het algemeen heel goed hoor maar af en toe had ze last van boze buien die maar niet over wilden gaan en op deze manier belonen, werkt heel goed. Als ze op het eind van de dag 3 smilies heeft, dan mag ze iets leuks kiezen om te doen. De smilies hebben gaandeweg steeds meer gezicht gekregen en na opa, oma, Britt, tante Petra, papa, mama, Bowie, Tommie en Luna-smilies waren de Sint en Piet smilies aan de beurt en nu de kerstman en rendier smilies. We beginnen dus al een beetje in kerststemming te komen.

Onderweg zijn we gestopt bij een kiwi-boomgaard voor een rondleiding in een kiwitrein. In de Bay of Plenty wordt 80 tot 85% van de NZ kiwi's gekweekt. In maart/april wordt in 10 weken tijd alles geoogst en een groot gedeelte wordt dan opgeslagen in koelcellen met een temperatuur van ca. 0,5 graden celcius. Dit is om het rijpingsproces te vertragen en iedereen het hele jaar van kiwi's te kunnen voorzien.

Bij deze laatste (Top 10) camping blijven we tot het einde van ons Nieuw Zeeland avontuur. Deze camping voorziet in onze belangrijkste behoefte op dit moment, zoals een goede speel- en zwemgelegenheid voor Luna. Daardoor kunnen wij de koffers pakken en de camper schoonmaken. Ook moeten we nog enkele zaken regelen zoals het opsturen van spulletjes naar Nederland, het herbevestigen van onze vlucht, wéér bellen met Bank of New Zealand want we hebben ons geld nog steeds niet terug, het boeken van een hotel voor onze laatste nacht (in Auckland) en even bellen met de campermaatschappij in Cairns i.v.m. het ophalen van ons volgende huis. Na al het geregel zijn we lekker even gaan relaxen in de infrarood sauna hier op de camping.

Hoor de wind waait...

Gisborne, 5 december

We zitten nu op een camping aan het strand bij Gisborne, de Chardonnay hoofdstad én de eerste stad in de wereld die de zon op ziet komen. De temperatuur is de afgelopen dagen opgelopen tot 28 graden vandaag  dus we kunnen geleidelijk aan wennen aan het weer dat in Australië op ons wacht (Cairns, 31 graden). Geen witte kerst dit jaar voor ons... Het is een raar idee om met de feestdagen hier te zitten. Aan de andere kant van de wereld zonder familie en vrienden en met deze zomerse temperaturen. Gisteren hebben we nog uitgezocht of er hier een Nederlandse gemeenschap is die misschien iets aan Sinterklaas doet. Ik heb één Nederlander gesproken die me vertelde dat ze zaterdag "buiten de stad" een Sintborrel hadden, maar dan zijn wij al weer door aan het reizen richting Auckland.

Gsiteren na aankomst, zijn we nog even in de zee (oceaan) geweest die hier heel toegankelijk is. Het loopt heel geleidelijk af en er zijn geen gevaarlijke stromingen. Vandaag hebben we niet al te gek veel gedaan; even naar de speeltuin, lunchen bij een winery en 's avonds natuurlijk ons Sinterklaasfeest! Dat wil zeggen 3 Sint-afleveringen van Koekeleoere, taaitaai, pepernoten en een chocoladeletter voor Luna (en dit alles bij kaarslicht). Ook kreeg ze niet één maar maar liefst twee mailtjes van de Sint; ze glunderde van top tot teen.

Napier

Napier, 3 december 2008

Gisteren zijn we via Dannevirke en Norsewood (een Deense en Zweeds/Noorse nederzetting) naar Napier gereden. Deze route volgt de klassieke NZ wijnroute dus je begrijpt dat we onderweg weer wat wijngaarden hebben gezien. Het was een hele rit (300 km; 4 uur rijden) maar over een week zitten we al weer in het vliegtuig naar Australië dus we moeten er wel voor zorgen dat we op tijd in Auckland zijn.

Toen we in Napier aankwamen, hebben we niet zo veel meer gedaan. Alleen even georiënteerd op de mogelijkheden voor vandaag. Het leek ons wel leuk om de dolfijnen- en zeehondenshow te bezoeken maar na navraag bij de receptie bleek deze niet meer te bestaan. De dolfijn (ja, er was er maar één...) was enkele maanden geleden overleden.

Dus hebben we vandaag een bezoek gebracht aan het Nationale Aquarium waar we alle vissen van de Cook Islands nog een keer konden bewonderen. Daarnaast waren en ook haaien, roggen, een hele grote zeeschildpad en kiwi-vogels. Voor en na het aquarium hebben we een bezoek gebracht aan een grote speeltuin. We waren vanaf de camping gaan lopen dus Luna had wel een rustpunt verdiend. Daarna zijn we nog even het Art Deco centrum in geweest. In 1931 is het hele centrum verwoest door een aardbeving en een brand en vervolgens is alles weer in Art Dco stijl opgebouwd.

Op het nieuws kwam trouwens nog een oude bekende voorbij: André Rieu. Hij is echt helemaal hot hier (bij de ouwetjes). Gisteren was er een signeersessie in een warenhuis waarvoor mensen lange tijd in de rij moesten staan. Afgelopen jaar zijn hier meer cd's verkocht van André Rieu dan van U2!

Op en neer, heen en weer

Martinborough, 1 december 2008

Vanaf Kaikoura zijn we door het (witte) wijngebied Malborough naar Blenheim gereden. Eerst via een prachtig stuk weg langs de oostkust en daarna door glooiende heuvels met grasvelden en druivenranken. Onderweg zijn we dronken geworden (niet van de wijn maar door de vele slingerwegen).

Vanuit Blenheim zijn we, een dag later, naar Picton gereden om vanaf daar weer terug te varen naar het Noordereiland. Anders dan op de heenweg was de zee een stukje ruwer omdat er een flinke wind stond. Daan vertrok al snel naar het zonnedek op de 10de verdieping. Niet om te zonnen maar om de schommelingen van de boot op te vangen. Ze heeft de overtocht overleefd zonder haar maaltijd aan de zee over te dragen, hihi. Peter en Luna hebben de 3 uur durende overtocht in een Mac Donalds-achtige speelgedeelte doorgebracht.

Eenmaal weer op land hebben we koers gezet naar Martinborough, een plaatsje in het klassieke wijngebied Wairarapa. Op de camping waar we nu zitten, verhuren ze mountainbikes met een kinderzitje dus daar hebben we vandaag gebruik van gemaakt. Volgens de wet moet je hier een fietshelm dragen maar er zijn natuurlijk grenzen. Dus Luna met helm en wij zonder hebben we heerlijk een stuk gefietst. Dat is voor ons ondertussen al weer 4 maanden geldeden. Wat wel een beetje onhandig is, is het continu omslaan van het weer. Voor vandaag werd 17 graden en regen voorspeld terwijl het gister een stralende warme dag van rond 24 graden was. Gelukkig viel het met de regen achteraf wel mee. Het is werkelijk iedere dag (en soms 2 keer per dag) anders. Het weer hier is wisselvalliger dan in Nederland!

Vanuit NL bereiken ons berichten dat de Sint in het land is. Hier krijgen we er (uiteraard) weinig van mee. Doordat internet vaak met minder bandbreedte uitzendt en er per mb betaald moet worden, is het Sinterklaasjournaal lastig te volgen. Voor 5 december hebben we wel kruidnootjes en een chocoladeletter voor Luna en we zullen haar vertellen dat Sinterklaas jarig is maar dat hij helaas niet naar ons kan komen. Uiteraard mag ze wel een kado uitkiezen van de Sint. Ik denk dat we dit uit proberen te stellen tot we in Australië zijn want daar vliegen we 10 december naar toe (en dan willen we zo min mogelijk met ons meeslepen). Binnenkort maar even langs het postkantoor om weer een doos met spullen naar huis te sturen. Hebben jullie nog een plekje pa & ma?