Kaikoura (2)

Kaikoura, 28 november 2008

Toen we vanochtend wakker werden, was de bewolking verdwenen en scheen de zon weer uitbundig. Dat betekent goed insmeren want je verbrandt hier ontzettend snel. Nu pas zagen we alle besneeuwde bergtoppen om ons heen. Een ontzetttend mooi gezicht waar je ondertussen bijna aan begint te wennen.

Vandaag zijn we naar een Sheep Shearing Show geweest en dat was  ontzettend leuk. Eerst mocht Luna één van de lammetjes de fles geven. Daarna hebben we de imposante ram gevoerd en werd er een ooi geschoren.

's Middags hebben we nog een bezoek gebracht aan de Kaikoura Winery voor een rondleiding door de wijngaard en de wijnkelder. Ook moesten er natuurlijk wat wijnen geproefd worden. Dit alles met uitzicht op een prachtige stille oceaan; wat een genot!

Kaikoura

Kaikaoura, 27 november 2008

Vanochtend hebben we heerlijk rustig aan gedaan (eindelijk weer eens redelijk goed internet dus lekker online!) en tegen het middaguur zijn we vertrokken naar Fyffe view ranch voor een 30 min bush trail walk. Toen we daar aankwamen, bleken we pas om 14:00 weer te kunnen rijden dus zijn we eerst naar een zeehondenkolonie geweest. We zijn niet te lang buiten geweest want het weer is hier erg wisselvallig; dinsdag was het nog ruim 25 graden en vandaag helemaal bewolkt en regenachtig. Na de zeehonden zijn we gestopt bij een stalletje langs de zee voor wat verse crayfish.

Ondertussen was het al 14:00 geworden dus tijd voor onze rit. Luna was helemaal in haar nopjes, Peter vond het in eerste instantie maar niks op zo'n groot beest (en in tweede instantie ook in galop niet) en Daan heeft zich helemaal kapot gelachen. Het was een erg leuke rit en echt de moeite waard. Hierna hebben we een winery (Springbank) bezocht waar we uitgebreid alle wijnen hebben mogen proeven en werden geinformeerd door de dochter & mede-eigenaar van het bedrijf. Toch wel een goed idee om wat wijnlanden in onze wereldreis te integreren....

Hanmer Springs

Kaikoura, 26 november 2008

Nadat de storm gisteren was gaan liggen zijn we naar de thermale baden geweest. Het was al snel weer heerlijk weer -strakblauwe lucht en een lekker zonnetje- (dus goed insmeren want je verbrandt heel snel door de zon hier!) en we hebben er uiteindelijk ook nog een hapje gegeten.

Vandaag zijn we via een hele mooie route naar Kaikoura gereden. Onderweg zagen we veel schade door de storm (ontwortelde bomen en zo). Ook op de camping waar we nu staan, komen we weer veel oude bekenden tegen; erg leuk & gezellig.

Naast de dagelijkse boodschappen hebben we niet veel gedaan. Alleen even wat informatie gehaald bij de plaatselijke 'VV'V'. Naast wildlife watching (walvissen, dolfijnen en zeehonden) zijn er nog veel leuke andere dingen te doen. Dat is mooi, want de eerste 2 moet je met een boot gaan bekijken en daar heeft Daan niet zo veel zin in. Bovendien hebben we walvissen ook op de Cook Islands kunnen zien en daar was het gratis (maar hier moeten we een paar honderd dollar neertellen). We gaan wel naar de zeehonden kolonie en op weg daar naar toe komen we langs een schaapscheershow die volgens de Lonely Planet 'extremely entertaining' moet zijn. Daarnaast kan je hier ook paardrijden (hebben we Luna beloofd) en je kan een rondleiding krijgen door een winery. Kortom, we hoeven ons niet te vervelen en gaan hier waarschijnlijk wel 3 nachten blijven. Daarna moeten we wel verder richting Picton want 30 november brengt de boot ons weer naar het Noordereiland.

Windsurfend naar Hanmer Springs

Hanmer Springs, 25 november 2008

Het oorspronkelijke plan was om naar Kaikoura af te reizen. Het tweede gedeelte van de weg daar naartoe loopt via een slingerweg langs de kust. Omdat het gedurende de nacht steeds harder was gaan waaien, hebben we besloten om iets meer landinwaarts te reizen. Dat dit een goede keus was, bleek al snel want de wind groeide al snel uit tot een zeer zware storm met windsnelheden van 120 km (orkaankracht). Grote takken van bomen braken af en op sommige stukken konden we maar 40 km rijden. De schapen onderweg keken ook allemaal erg beteuterd, want het grassprietje dat ze net bedacht hadden te gaan eten, waaide tekens weg. Gelukkig hoefden we niet zo'n grote afstand af te leggen en kwamen we na iets meer dan 1 uur rijden op de camping aan. Sinds onze aankomst hier (uurtje geleden) zijn er al 2 serieuze bomen omgewaaid en is het alarm gegaan om alle vrijwillige brandweer op te roepen. Er zullen dus wel wat meer bomen zijn omgewaaid.  Onze (toch best wel grote) camper wordt ook helemaal heen en weer geschud terwijl we hier stil staan op de camping. Luna vindt het allemaal erg gaaf. De verwachting is dat de storm in de middag gaat liggen.

Op familiebezoek in Christchurch

Waipara, 24 november 2008

Gisterochtend zijn we eerst met de Gondola van Heathcote Valley naar Mount Cavendish omhoog gegaan. Het was redelijk helder weer dus we hadden een mooi 360 graden uitzicht over Christchurch, de Lyttelton haven en de zuidelijke Alpen.

's Middags waren we uitgenodigd voor de lunch bij oom Kees en tante Pam. Omdat het alweer 15 jaar geleden was dat ik (Peter) ze bezocht had, verheugde ik me erg om dit bezoek. De lunch was erg lekker want tante Pam had zich behoorlijk uitgesloofd! Ook Luna vermaakte zich prima in deze nieuwe omgeving en met de aandacht (en de knuffelbeer die ze cadeau kreeg) van haar oudoom en -tante. Wat ik bijzonder vond was dat ome Kees me sterk deed denken aan mijn oma (zijn moeder) omdat hij een aantal uiterlijke trekjes van haar vertoonde. Het was een gezellige middag waarin we uitgebreid hebben kunnen bijpraten.

Vandaag zijn we weer verder gereden naar de Waipara vallei, een van Nieuw Zeelands snelst groeiende wijnstreken. Bij The Mud House Winery hebben we, op een terras naast de wijngaarden, zitten smikkelen van een overheerlijke kaasplank met een geweldige chardonnay uit 2005. De camping waar we nu zitten zit aan de overkant van de straat dus dat was prima te doen. Een erg leuke en kleine camping trouwens met allemaal oude treinwagons die zijn omgebouwd tot kamers. De keuken bevindt zich in een oud treinstation met daar tegenover een prieeltje. Er is maar plek voor een paar campers maar we waren op tijd dus we hadden geluk.

Christchurch

22 november 2008, Christchurch

Na de koude nacht tussen de bergen en talloze sterren zijn we vanuit Lake Pearson naar Christchurch gereden. Na een bezoekje in een moderne shoppingmall met supermarkt zijn we weer in de bewoonde wereld aangekomen. We liepen direct een vrouw tegen het lijf die ons heel enthousiast begroette. We dachtten eerst dat ze zcih vergistte maar ze herkende ons van Roratonga (Cook Islands).

De Top10 camping waar we 3 nachten staan, heeft een zwembad met glijbaan en een leuke speeltuin dus ook helemaal goed voor Luna. Ondertussen heeft ze ook al weer een speelkameraadje gevonden; Ilse, een 4-jarig Nederlands meisje. Ook hier kwamen we (Duitse) bekenden tegen van een vorige camping. Ze hadden Luna gezien in de speeltuin en kwamen ons direct opzoeken.  Veel mensen die hier op de camping staan, vertrekken weer naar huis dus aan alle kanten worden ons leftovers toegeschoven. We hoeven voorlopig geen boodschappen meer te doen!

Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan het centrum van Christchurch. Omdat het parkeren bij de supermarkt gisteren al moeilijk ging, hebben we de camper lekker laten staan en zijn we met de bus gegaan. Helaas werden we er op de terugweg bij een verkeerde halte uitgezet en hebben we uiteindelijk een taxi moeten nemen die ons voor de deur bij onze camper afleverde. Het centrum van Christchurch is niet al te groot en lekker overzichtelijk. Eerst hebben we een bezoekje gebracht aan de kathedraal om vervolgens langs alle highlights te gaan met een oude tram. Na een bezoek aan de Art Gallery en een gezellige markt zijn we beland in de botanische tuin met een prachtige rose garden en leuke speeltuin voor Luna.

Lake Brunner & Arthur's Pass

Christchurch, 21 november 2008

Gisterochtend zijn we, na vertrek van de camping, naar Lake Brunner  gereden. Hier hebben we een heerlijke wandeling gemaakt door een sprookjesachtig bos. Vervolgens zijn we verder gereden richting Christchurch. Eergisteren hebben we oom Kees en tante Pam gebeld en verteld dat ze ons ergens dit weekend kunnen verwachten.

De weg van Lake Brunner tot Christchurch ging voor een groot deel door Arthur's Pass National Park,  een prachtig bergachtig gebied. Gisteren zijn we gestopt in het plaatsje Arthur's Pass voor een lekkere lunch.  Daarna zijn we nog een stuk doorgereden tot we bij een camping in een vallei kwamen. Een prachtige plek voor een overnachting en helemaal in de sfeer van al het moois dat we vandaag hebben gezien. Het was zonder electriciteit dus we hebben het wel koud gehad 's nachts maar toen we 's ochtends wakker werden, scheen het zonnetje al uitbundig en na een lekkere wandeling waren we dan ook snel weer opgewarmd.

Westport en verder

19 november 2008, Moana (Lake Brunner)

In Westport hebben we een wandeling gemaakt naar de zeehonden kolonie. In deze tijd krijgen de zeehonden jonkies dus dit gaf een extra demensie aan dit uitstapje. Naast een aantal jonge zeehonden hebben we ook jonge Weka's (loopvogels); erg leuk. Na deze wandeling was het tijd voor een hapje eten. Aan zee zat een restaurant waar de menukaart veelbelovend was maar helaas was de beschrijving van het eten beter dan de werkelijkheid. Omdat het weer hier erg matig is (regenachtig en 15 graden) hebben we 's middags met z'n drieën in de camper de film Ratatouillie zitten kijken.

Vandaag zijn we langs de ruige westkust via Punakaiki met haar pannenkoekrotsen en blow holes naar Moana aan Lake Brunner gereden. De pannenkoekrotsen waren erg mooi, vooral met de ruige zee op de achtergrond. Helaas was het pas rond 17.00 uur 's middags vloed zodat we de werking van de zeewater spuitende blowholes niet konden bekijken. Op de camping -waar helemaal niemand stond- hebben we in de keurige & uitgebreide keuken heerlijk met z'n drietjes gekookt. Luna had als inspiratie de film over een kokende rat Ratatouillie en hielp met snijden van de aardappel en rook aan alle kuiden en ingrediënten. We maakte een heerlijke maal voor onszelf klaar. Luna kreeg een maiskolf, aardappel en kippenvleugels en wij deden ons tegoed aan gestoofd lamvlees, met feta, honing, tijm en bascilcum. De groenten en het vlees in Nieuw Zeeland zijn erg smaakvol en overwegend biologisch dus we kunnen hier een heerlijk potje koken.

Naar de westkust

17 november 2008, Westport

Gisteren zijn we via Nelson Lake National Park naar Murchison gereden waar we hebben overnacht op een leuke camping met allemaal boerderijdieren. We hebben ons vermaakt met het voeren van de varkens en het kijken naar het melken van de koeien.

Het koude en natte weer was al voorspeld en helaas hadden de weermannen en -vrouwen het bij het rechte eind: afgelopen nacht heeft het bijna de hele nacht geregend. Gelukkig hebben we vandaag ook wel wat opklaringen gehad maar echt lekker is het niet. 's Ochtends hebben we lekker rustig aan gedaan om daarna naar de westkust te gaan rijden. De schitterende route volgt voor een groot deel de loop van de Buller rivier. Onderweg stoppen we nog even bij de grootste hangende loopbrug van Nieuw Zeeland. Terwijl Peter & Luna naar de overkant lopen, offert Daan zich heel moedig op om niet naar de overkant te gaan zodat ze foto's kan maken van Luna en Peter.

Jammer genoeg gaan er ook wat dingen mis. Bij het pinnen vandaag ging de ATM machine in storing. Het resultaat was wel een afschrijving maar geen geld. Het is een heel gedoe om alles weer recht te zetten; bellen met de de BNZ, bellen met ABN AMRO en vervolgens langs gaan in een van de kantoren an BNZ. Grrr....
Ook hebben we schade gereden aan de achterkant van de camper; waarschijnlijk door een laaghangende boomtak. Helaas zijn de verzekeringen hier dusdanig dat dit soort gevalletjes onder het eigen risico gedeelte vallen. Maar goed, hopen dat het hier bij blijft. Het links rijden gaat tot nu toe goed, vooral ook doordat Daan intensief meekijkt en hardop meedenkt.

's Middags hebben we, na de boodschappen, koekjes gebakken in de campingkeuken. De meeste campings hier zijn erg goed en hebben allerhande voorzieningen zoals een ruim opgezette en goed uitgeruste campingkeuken. Dus we kunnen hier uitgebreid en erg lekker koken en bakken!

Abel Tasman National Park

Marahau, 15 november 2008

Gisteren zijn we aangekomen op de Old Mc Donald Farm, een leuke camping dicht bij Abel Tasman National Park. Op ons plekkie stond een sinaasappelboom (dus lekker verse jus bij het ontbijt) en in de weiden om ons heen allemaal lama's. De camping was te koop voor 7 miljoen dollar, maar ja...het is wel een beetje afgelegen.

Helaas voor Daan kan je het park alleen per water bereiken. Volgens Peter is de zee superglad dus bij aankomst hebben we een aqua taxi geboekt naar Awaroa Bay. Een dag later vertelt de kapitein dat de zee nogal eens 'grazy' kan worden in dit gebied. Het verschil tussen eb en vloed is hier 6 meter en dat merken we al snel. Daan verwisselt het middendek voor het achterdek en haalt het eindpunt doorweekt en onderkoelt maar met haar ontbijt nog in haar maag.

Na een heerlijke lunch en een wandeling van 1 uur komen we op een strand aan van waaraf de boot ons terug gaat brengen. Gelukkig is de zee op de terugweg een stuk gladder en bereiken we zonder al te veel brokken het vasteland van waaraf we met een tractor (nog steeds in boot) weer naar het vertrekpunt worden gesleept.

Op de camping gekomen zijn we best wel vermoeid van de dag en ploffen we neer in onze stoeltjes. Wel gaan we snel weer de camper in want de vervelende zandvliegen steken je hier lek.

Nelson

Marahau, 14 november 2008

Gisteren hebben we de hele dag in Nelson doorgebracht. Nelson ligt niet alleen in het zonnigste gebied van heel Nieuw-Zeeland maar bevindt zich ook precies in geografische midden van het land én is de toegangspoort naar diverse National Parken. De sfeer in dit 'hippie'plaatsje is heel relaxed. In Nelson en omgeving wonen en werken meer dan 300 kunstenaars onder wie glasblazers, pottenbakkers en schilders. Leuk detail: de ring uit Lord of the Rings is door een edelsmid uit Nelson gemaakt. 

We hebben heerlijk door het centrum geslenterd. Lopend door Trafalgar  Street (de hoofdstraat van Nelson) kwamen we langs een aantal leuke terrasjes , winkels, galeries en restaurantjes. Ook hebben we een bezoek gebracht aan de Art Deco Christ Church Cathedral. Natuurlijk ook nog wat leuke aankopen gedaan, een leuke zijden tas voor Daan, een poncho voor Luna en een boek over het Boeddisme voor Peter. De lage koers van de Nieuw Zeelandse Dollar (€ 0,46) maakt dit extra leuk!

Vandaag zijn we naar Founders Historic Park geweest. Dit mini  openluchtmuseum ligt vlak ten noorden van het centrum van de stad en laat het verleden van Nelson herleven. Er staan kopieën van verschillende uit het einde van de 18e eeuw en later, zoals een ziekenhuis, brandweer en café. In dat laatste hebben we een heerlijke biologische lunch gehad voor we gingen afreizen naar Abel Tasman National Park.

Met vertraging van noord naar zuid

12 november 2008, Nelson

Vandaag zijn we met de Interislanderferry van Wellington (Noordereiland) naar Picton (Zuidereiland) gevaren. De boot was iets kleiner dan de TESO (van Den Helder naar Texel) zonder meeuwen maar met bioscoop en speeltuin voor de kids. Met ruim een uur vertraging vertrokken we rond het middaguur. De overtocht duurde zo'n 3 uur en gelukkig hadden we mooi, rustig en helder weer.  Vooral voor de chronisch zeezieken onder ons was dit erg prettig. Met name het laatste deel van de boottocht door het Marlborough Sounds Maritime Parc was prachtig. Donkergroene zee, mooie -uit de zee opdoemende- rotsformaties en groen begroeide heuvels was wat we voorgeschoteld kregen.

Onderweg hebben we nog allerhande tips gekregen van andere wereldreizigers. Andreas & Gudrun uit Duitsland hebben 6 maanden met hun 5-jarige dochter Lia de wereld rondgereisd. Zij reizen in tegenovergestelde richting van ons en zitten nu op het eind van hun reis dus zij konden ons goed adviseren over Australië en Zuid-Afrika.

Op het zuidereiland aangekomen, besluiten we om direct naar Picton te rijden. Een ritje van 1,5 uur dus goed haalbaar. Behalve als je net te weinig diesel hebt om het eindpunt te bereiken en het tankstation dat je onderweg tegenkomt tot nader order gesloten is. Gelukkig hebben we een navigatiesysteem dus we zoeken snel een ander tankstation. Via allerlei hobbelwegen komen we in the middle of nowhere aan waar natuurlijk in de verste verte geen tankstation te bekennen is. Klinkt herkenbaar ja, want dit verhaal hebben we ook al een keer in onze Amerika-blog geschreven. Toen bereikten we echter nog net op tijd een ander tankstation en dat is deze keer niet gelukt. Het heeft er even om gespannen maar de laatste 10 kilometer ging bergop en dat was echt te veel gevraagd. Dus daar stonden we dan langs de kant van de weg... Gelukkig kregen we snel een lift van bijzonder behulpzame mensen uit Christchurch. Terwijl Daan en Luna een spelletje memory speelden in de camper en bloemetjes plukten in de berm, werd Peter naar het dichtsbijzijnde tankstation gereden en ook weer terug gebracht door dezelfde mensen. Onderweg natuurlijk gezellig zitten kletsen met de mensen die, hoe toevallig, ook de oom van Peter uit Christchurch kennen (er wonen maar 350.00 mensen, dus ja...).

Wellington

11 november 2008, Wellington

Vandaag hebben we de hoofdstad van Nieuw Zeeland bezocht. Deze op 3 na grootste stad is gekozen als hoofdstad vanwege zijn centrale ligging. De bootverbinding naar het zuidereiland vertrekt ook vanaf Wellington. Deze stad heeft op dit moment zo'n 150.000 inwoners, het oogt vriendelijk en heeft een overzichtelijk centrum met moderne winkels. Op ons programma stond de kabelbaan, de stad bekijken en eventueel het bekende Te papa Tongarewa museum (www.tepapa.govt.nz). Het Te papa Tongarewa museum, wat vertaald de schatten van het land betekend, is het nationale museum van Nieuw Zeeland.  Dit museum, met gratis entree, is een groot avontuur. In dit 6 verdieping tellende museum is alles te vinden over de geschiedenis van Nieuw Zeeland en het ontstaan van de aarde met haar continenten en haar bewoners van toen en nu. Het museum was zo leuk en inspirerend voor ons en Luna dat we uiteindelijk niets anders hebben bezocht. En dan te bedenken dat we in 4 uur tijd maar 2 verdiepingen hadden bezocht!

Op de terugweg gaan we boodschappen doen bij The Dutch shop. Na 3,5 maand zonder Hollandse kaas te hebben geleefd willen we onze kaasbehoefte bevredigen. In deze winkel kopen we naast een halve kilo oude kaas ook drop, colasnoepjes, appelstroop, smeerkaas, hagelslag en sinterklaas benodigdheden zoals kruidnoten, taai taai poppen en een chocoladeletter. We kunnen er weer even tegen aan. In de winkels van Wellington komen we overigens al de nodige kerstversieringen tegen en in de bus een vrouw die net een (nep) kerstboom en kerstballen had gekocht; ze zijn er vroeg bij hier.

Op de campings die we de laatste dagen bezoeken komen we, naast Saskia, ook veel andere  (Duitse) kinderen van Luna's leeftijd tegen waar ze tot bedtijd mee speelt. Luna is helemaal happy en heeft het hoogste woord. Wij hebben daardoor ook weer wat extra tijd voor ons zelf, op zich ook niet geheel onbelangrijk!

O ja, ook nog even een leuke reactie van Luna vertellen. Toen we op een ouderwetse manier het water kookte (Je weet wel in een fluitketel)  reageerde Luna, toen het water kookte, met "Hé, wat is dat nou?". Wij hebben haar uitgelegd dat je kokend water voor de koffie en thee ook zonder een waterkoker kon maken. 

Op weg naar Wellington

Wanganui, 10 november 2008

Gisteren zijn we na een koude nacht in Tangarino National Park richting Wellington gaan rijden om halverwege bij Wanganui op een camping neer te strijken. Het was erg lekker weer, zo'n 22 graden, en je voelde en zag de lente om je heen: groene heuvels, bloemetjes, lammetjes, etc. De weg door het hobbit-achtige landschap ( Lord of the Rings) was erg mooi.

In Wanganui wilden we met een historische stoomradarboot een tocht gaan maken over de Whanganui rivier maar onderweg naar de boot kwamen we een erg gave speeltuin tegen en daar zijn we blijven  hangen. Luna heeft naar  hartenlust kunnen spelen en later op de camping ook met haar Duitse buurmeisje van 5 jaar. Omdat het erg goed klikt met Saskia hebben we besloten om maar één nacht op deze camping te blijven en mee door te reizen naar de volgende camping in Wellington waar Saskia ook naar toe gaat.

We hebben op deze camping een betere internetverbinding dus na onze heerlijke maaltijd van gegrilde citroenvis en groene asperges hebben we via internet contact gehad met het thuisfront. Eerst met opa & oma gesproken. Britt was daar aan het logeren dus dat was erg leuk. Daarna nog even met (tante) Petra gesproken en de familie Ungerer gebeld. Maar de laatste lagen waarschijnlijk nog op één oor zondagochtend om 09:15... Daarna hebben we nog kleine Isis kunnen bewonderen via de webcam en met Barbara en Rutger gesproken. Erg gezellig allemaal!

We hebben vandaag ook de boot naar het Zuidereiland gereserveerd. We vertrekken woensdag 12 november om 11:35 vanuit Wellington en komen 30 november weer terug, dus we hebben 2 1/2 week om het zuidereiland te gaan ontdekken.

Tongariro National Park

8 november 2008, Mangahuia campground

Vandaag zijn we van Rotorua naar Tongariro National park gereden. Onderweg reden we langs de Huka Falls, dit is Nieuw Zeelands  bekendste waterval. Niet ver van hun bron in Lake Taupo stroomt het blauwe water van de Waikato rivier met bijna 250.000 liter per seconde (2 olympische zwembade) vanaf een 11 meter hoge wand. Wat een kracht en oorverdovend donderd geluid geeft dat zeg.

Na boodschappen te hebben gedaan hebben we een broodje gegeten aan de oever van het grootste meer (606 km2) van Nieuw Zeeland: Lake Taupo. Dit meer is ontstaan door een van de grootste vulkaan uitbarstingen ooit (+/- 26.000 jaar terug). Het meer is door het smeltwater van de achterliggende vulkanen donker blauw en super helder. De hele omgeving is nog behoorlijk vulkanisch en actief. Dat blijkt uit de vele thermische activiteiten op diverse plekken in dit gebied. Achter het meer doemt onze bestemming voor vandaag op: Mount Doom. In Tongariro National Park liggen namelijk vier belangrijke filmsets van de film 'Lord of the Rings' waaronder Mount Doom. De andere 3 filmsets (voor de filmkenners) zijn Ithilien, "Mordor" Emyn muil, Plains of Gorgoroth. Wat grappig was is dat we eerst dachten dat er in de verte wolken waren die op bergen leken. Maar in realiteit waren het de vulkanen helemaal bedekt waren met een pak sneeuw waar ook de zon nog eens op scheen.

Rotorua

Rotorua, 7 november 2008

Gisteren zijn we naar Rotorua gereden. In Rotorua vind je veel Maori cultuur. De volledige naam in het Maori luidt Rotorua-nui-a-Kahuis, en betekent tweede meer aangezien het ligt aan het tweede meer dat het Maori opperhoofd Ihenga ontdekte. Eén van de opvallendste kenmerken van Rotorua is de stank van rotte eieren die de hele stad omringt. Overal in de stad en wijde omgeving zijn namelijk hete modderbronnen en geisers te vinden, die de doordringende zwavellucht verspreiden.

Gisteren zijn we met een kabelbaan de berg op geweest van waaraf je uitzicht hebt op heel Rotorua. Peter en Luna zijn vervolgens met een soort zeepkist de helling afgeraced om vervolgens weer met stoeltjeslift naar boven te komen en weer met de kabelbaan omlaag.

Vandaag zijn we naar Whakarewarewa village geweest, een Maori dorp dat niet voor de toeristen is neergezet maar waar 25 Maori families wonen. Vanuit het dorp heb je goed zicht op de Pohutu geiser en in het dorp zelf zijn er meedere warmwaterbronnen. Deze worden gebruikt voor een lekker bad (ze hebben geen warm stromend water) en om mee te koken. Na het bijwonen van een culturele show (met als hoogtepunt de strijddans die nog steeds bij rugby-wedstrijden wordt gedaan om de 'vijand' af te schrikken) hebben we een rondleiding gekregen door het dorp. Vervolgens hebben we een maaltijd uit een Hangi box gegeten.

Terug op de camping hebben we lekker in het zonnetje in de thermale baden gelegen. Daan is toch wel een beetje verkouden geworden door het temperatuurverschil en zo'n bad is dan erg welkom! 

De eerste dagen New Zealand

Port Waikato, 5 november 2008

Nadat we onze camper haden gehaald zijn we eerst naar de supermarkt gereden om onze koelkast te vullen. Ook hebben we een NavNav (Navman) aangeschaft (= navigatiesysteem) want dat is gewoon stukken prettiger rijden en scheelt veel omrijden. We hadden onze eigen TomTom meegenomen maar zowel in de VS als in Nieuw Zeeland werken ze niet met kaarten dus moet je een heel nieuw systeem aanschaffen.

Daarna zijn we naar Port Waikato gereden, aan de westkust iets onder Auckland. We wilden niet te ver doorrijden maar eerst ons huisje aan kant maken; koffers en boodschappen uitpakken & alles een plekje geven. We hebben besloten om hier 2 nachten te blijven zodat we allemaal even onze draai kunnen vinden voor we verder op pad gaan.

Vandaag hebben we lekker wat aangerommeld. Het weer was niet al te best maar tussen de buien door hebben we een wandeling naar het strand gemaakt. De zee is hier iets anders dan we de afgelopen 2 weken hebben gezien; het is één grote kolkende massa en het schuim vliegt in het rond door de storm. Uiteraard hebben we de verkiezingen in de VS ook in de gaten gehouden. Toen we om 17:00 even naar de tv-kamer gingen om de laatste stand van zaken te bekijken kwam net het breaking news dat Obama de nieuwe president is; helemaal goed!

Morgen gaan we naar Rotorua waar we een paar dagen willen blijven. Daarna gaan we afzakken naar het zuiden om ook nog wat tijd op het zuidereiland door te kunnen brengen. Dat was oorspronkelijk niet het plan maar we horen van alle Kiwi's dat we daar echt naar toe moeten omdat het vreselijk mooi is. Het wordt wel nog een stukje kouder dan hier want het heeft gisteren nog gesneeuwd op het zuidereiland.

De kortste dag van ons leven

Port Waikato, 5 november 2008

Op 2 november vertrok ons vliegtuig om 17:30 vanuit Rarotonga. We vlogen opnieuw met Air New Zealand en hadden weer een uitstekende vlucht. Na 4 uur en 20 minuten vliegen landden we in Auckland. Omdat we de datumgrens waren gepasseerd was het daar ondertussen 3 november 20:50. Deze dag heeft voor ons dus slechts 3 uur en 10 minuten geduurd. We lopen nu 12 uur voor op Nederland i.p.v. 11 uur achter.

Gisteren hebben we onze camper opgehaald. Omdat alle 4-Berths  waren verhuurd, werden we ge-upgrade naar een 6-Berths Ford Transit. Dus we hebben echt een balzaal waar we mee rondrijden. En het mooie is dat wij de eerste gebruikers zijn want deze camper komt net uit de fabriek rijden. Wat een verschil met dat oude barrel uit Amerika. Deze ruikt zelfs nog helemaal nieuw! Nieuw Zeeland is voor ons de beste plek om een upgrade te krijgen want ook al is het lente hier, we zullen toch wat meer binnen zitten vanwege het weer. Het is nu zwaar bewolkt met af en toe wat regen en zo'n 18 graden.  Een hele omschakeling na de Cook Islands maar daar hebben we niet zo'n last van. Ook van het tijdsverschil van 23 uur merken we weinig (hahaha).

Wat wel even wennen is, is het links rijden. Dat moest ook al op Rarotonga maar met slechts één weg van betekenis, went dat snel. Bovendien hadden we op de Cook Islands een automaat (en in de VS ook) en moet er nu weer geschakeld worden. En dat is best lastig als dat aan je linkerkant zit! Maar goed, ondertussen hebben we al een paar rotondes gehad en hebben we ook al een paar keer ingevoegd op de snelweg. Met de Holland kaart van Petra op de achterruit van onze camper (een gewaarschuwd mens telt voor 2) moet het helemaal goed komen.

Terugblik Cook Islands

Titikaveka, 2 november 2008

Onze laatste dagen op Rarotonga hebben gesleten met het kijken naar het breken van de golven in de branding, het maken van zandkastelen,  het nippen aan een drankje op een stoel in de lagune, het hangen in de hangmat, het zwemmen, snorkelen en kayakken in de oceaan en het kijken naar de krabben op het strand als het donker werd.

De Cook Islands was voor ons een bestemming tijdens onze wereldreis waar we naar toe moesten omdat we er anders nooit meer zouden komen (vanwege de lange reis en het grote tijdverschil). Nu we 2 weken hebben mogen verblijven in dit aardse paradijs, sluiten we niet uit dat we hier ooit nog een keer zullen komen. Het is een prachtig eiland en je wordt elke dag dat je hier bent meer relaxed. Kortom, we zijn helemaal happy met onze 2 weken Cook Islands. De bedoeling was om hier tot rust te komen en dat is dus prima gelukt. Alles werkt hier aan mee; het kleine eiland, het tropische klimaat en het lage tempo van de lokale bevolking. Door ons reistempo vanaf nu wat omlaag te gooien en langere tijd op één plek te blijven, proberen we deze rust te bewaren. Het enige nadeel dat we hebben kunnen ontdekken zijn de muggen die ons helemaal lek hebben geprikt...

Go with the flow

Titikaveka, 2 november 2008

s' Ochtends is het hier lekker wakker worden met een "frisse" duik in de zee. Fris is niet letterlijk bedoeld want koud is het buiten en in de zee absoluut niet. Het is gewoonweg heerlijk om in de lagune in alle vroegte onder te dompelen, daarna af te drogen en een bakkie koffie te doen. 

Ook s 'avonds is het lekker om je eigen potje koken in je eigen keukentje. Naar de lokale winkels en standjes langs de weg. Veel producten worden vanuit Nieuw Zeeland geimporteerd en zijn behoorlijk prijzig. Zo kost een geimporteerde komkommer in de supermarkt NZ$7. Maar als je de lokale produkten koopt zoals bananen, kokosnoot, papaya, tomaten, gourgette, aubergine en verse vis is het prima te betalen en ook nog eens erg lekker. Om het prijverschil even aan te geven: voor een lokale komkommer die je langs de weg koopt, betaal je NZ$ 1. En een paar dagen geleden zijn we even 2 stukjes verse tonijn wezen kopen bij een vismarkt en we hoefden slechts NZ$ 3,90 (€ 1,75) af te rekenen. Dat is natuurlijk spotgoedkoop maar wat wil je, die vissen springen zo vanuit de oceaan op je bord.

Gisteren zijn we weer bij de winkel van Lisette en Kees, de Westlanders, geweest om de tijdschriften langs te brengen. We waren net op tijd wat om 13:00 ging de winkel dicht omdat Lisette en de kids naar de haven gingen om Kees uit te zwaaien die een rondje eiland zou gaan roeien. Wij besloten om mee te gaan. Bij de haven aangekomen bleek dat er te weinig mensen waren komen opdagen, dus het roeien ging niet door. Familie van Wijk besloot daarop naar Muri Beach te gaan en dat stond ook op ons pogramma dus we reden even gezamenlijk naar hun huis om wat zwemspullen te halen. Luna waren we vanaf dat moment kwijt want die ging met gezellig met Lisette en Danique in de auto mee. Bij hun huis aangekomen moesten we natuurlijk eerst even een bakkie doen. De meiden lagen ondertussen al in het zwembad in de tuin. Al kletsend en kletsend kwamen we erachter dat we redelijk wat dezelfde mensen kenden. Dus Lisette Timmermans, als je denkt dat dit jouw oude buurmeisje is op de foto, dan klopt dat! De tijd verstreek totdat het donker begon te worden en al 19:00 bleek te zijn. Dus geen Muri beach meer en ook geen Island night (een avond met lokaal eten, dans en muziek) die we op aanraden van Lisette en Kees alsnog zouden gaan doen. Maar dat geeft niet want we hebben een heerlijke middag gehad met deze leuke mensen. Een gepaste afsluiting van ons verblijf hier op deze paradijselijke plek.

Bella beach villa

Titikaveka, 28 oktober 2008

Vandaag hebben we Club Raro Resort gedag gezegd en hebben we onze intrek genomen in onze villa op het strand. Nadat we onze spullen hadden gedumpt, zijn we boodschappen gaan doen in de stad. Na een week buitenshuis eten hebben we weer de volledige beschikking over (binnen- en buiten)keuken. Op de terugweg zijn we even gestopt bij een irrigatiebedrijf. We hadden van een stel kiwi's die hier wonen gehoord dat dit bedrijf van Nederlanders was. Dus altijd even leuk om gedag te zeggen en een praatje te maken. Blijkt dat ze oorspronkelijk uit Schipluiden kwamen dus werden we meteen uitgenodigd voor een bakkie. Dat gaan we zaterdag doen en dan nemen we meteen de Nederlandse tijdschriften mee die we ondertussen van voor naar achter en van binnen naar buiten gelezen hebben.

Terug bij ons hutje zijn we gaan kajakken (deze horen bij het huis), snorkelen, luieren en hebben we spelletjes gespeeld (Annemaria  koekoek & voetje van de vloer). Ook kwamen er nog 2 kiwi-meiden aanwaaien die hier wonen. Eén van hen hadden we eergisteren al in het zwembad bij ons resort gezien en gesproken. Ze hebben lekker samen met Luna liggen schommelen in de hangmat. 's Avonds hebben we samen met onze buren uit Oostenrijk krabben gekeken op het strand. Het hele strand krioelde ervan; erg leuk.