Idaho Springs (Colorado), 20 september 2008
Vandaag zijn we lekker op tijd opgestaan om onze weg te vervolgen door de Rocky Mountain. Om 10:00 zaten we in onze camper op het begin van de ruim 80 km. lange Trail Ridge Road. 
Deze weg, die vanwege de weersomstandigheden van half oktober tot juni gesloten is, staat bekend vanwege zijn hoge pas op 3.713 meter (12.183 feet). Het is een prachtige slingerweg met veel haarspeldbochten (uiteraard zonder vangrails...) en mooie vergezichten over de vele hoge en veelal besneeuwde bergtoppen. Nadat we boven de 11.000 feet kwamen veranderde het landschap van naaldbossen naar toendras met hier en daar verdwaalde sneeuw.
In de buurt komend van de hoogste pas moesten we natuurlijk stoppen voor een sneeuwballengevecht. Luna 
wilde graag een lepel anders kreeg ze koude handen, pfff wat een watje! Wat ook bijzonder was, is dat je nergens in de USA fietsers ziet behalve hier. Er waren behoorlijk wat fanatiekelingen die hier de berg op zeulen. Dit is toch nog een tikkie zwaarder dan de Alpes du Huez; respect!
Na deze prachtige weg dwars door de Rockies zijn we verder gereisd richting Colorado Springs. Onderweg was heel goed te zien dat op sommige stukken meer dan de helft van de naaldbomen helemaal bruin waren en dus dood gaan. Het is werkelijk een catastrofale aantasting van de naaldbossen, waarschijnlijk veroorzaakt door de eerder genoemde Mountain pine beetle.
Nadat we ongeveer 5 uur door de bergen hadden getuft kwamen wij uiteindelijk aan in het oude mijnwerkstadje Idaho Springs. Hier werd rond 1860 goud gevonden en dit leidde tot het ontstaan van een heel mijnwerkgebied. Een camping vinden was hier niet gemakkelijk maar uiteindelijk hebben we een plekkie langs een riviertje gevonden. We zitten nog steeds op een behoorlijk hoogte circa 2.400 meter (7.900 feet). We beginnen steeds meer aan de hoogte te wennen. Het is wel belangrijk om niet al te zware inspanning te verrichten anders wordt je een beetje dizzy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten