Zululand

Shakaland, 29 maart 2009

Eergisteren hebben we de Drakensbergen verruild voor Pietermaritzburg. Pietermaritzburg is bekend vanwege Gandhi. Ruim 100 jaar geleden (in mei 1893) was Gandhi namelijk onderweg was naar Pretoria in een eersteklascoupé. Een blanke man verwees hem toen naar het goederengedeelte aan het einde van de trein. Gandhi, die een eersteklaskaartje had, weigerde en werd uit de trein gezet in Pietermaritzburg. Gandhi nam de beslissing om in Zuid-Afrika te blijven en zich tegen desegregatie van en het racisme jegens Indiërs in Zuid-Afrika te verzetten. Dankzij dit verzet ontstond Satyagraha, zijn unieke versie van geweldloos verzet. Er wonen vandaag de dag redelijk wat Indiërs in deze plaats dus dit is een goede plek om lekkere curry te eten, wat we dan ook hebben gedaan (gelukkig voor Luna hadden ze hier ook een Mc Donalds). We hebben hier maar één nachtje doorgebracht; het was voor ons alleen maar een ‘doorreisstation’. ‘s Avonds hebben we nog zitten kletsen met de eigenaar André, onder andere over de aankomende verkiezingen. Hij wist ook veel dingen over het leven in de townships. Hij vertelde bijvoorbeeld dat het onaanvaardbaar is om de gemeenschap van de township te verlaten, en dat er daarom ook rijke mensen wonen in kasten van huizen.

Gisteren zijn we verder gereden naar Zululand waar nog steeds veel Zulus wonen. Er zijn hier verscheidene dorpen waar je kan worden ondergedompeld in de Zulu-cultuur. Wij hebben de nacht doorgebracht in Shakaland wat ooit de set was van de film Shaka Zulu. In één deel van het traditionele dorp wonen Zulus en het andere deel wordt gebruikt als hotel. Je hebt dan ook geen doorsnee kamer maar overnacht in een traditionele hut die overigens wel van alle gemakken is voorzien. Bij binnenkomst word je ontvangen door een Zulu die op een trom slaat zodat ze bij de receptie weten dat je eraan komt. Tijdens het verblijf ga je drie keer met een gids naar het dorp. Het is niet de bedoeling dat je gezellig zonder gids rond gaat lopen want de mensen wonen hier echt. Je krijgt veel informatie en er worden veel demonstraties gegeven van bierbrouwen, tot stokvechten, het maken van speren, tot muziek en dans. Hoewel het allemaal commercieel is opgezet en toeristisch van aard was het een hele leuke ervaring die ook Luna niet snel zal vergeten. Toen er vandaag nieuwe gasten (Nederlanders) aankwamen, wist Luna al te vertellen dat de vrouwen met hoed op getrouwd waren.

Door het ingaan van de zomertijd in Nederland zitten we trouwens weer in dezelfde tijdzone als thuis. Dus daar hoeven we niet aan te wennen bij terugkomst. We zijn ondertussen ook begonnen met het slikken van onze malaria-medicatie want vanaf vandaag zitten we een kleine twee weken in malariagebied.