Addo, 19 maart 2009
Eergisteren zijn we van Plettenberg Bay naar Addo gereisd. De reis gaf ons weer mooie afwisselende landschappen; van bergachtige gebieden met uitzicht op diepe rivierkloven naar kustwegen met uitgerekte stranden. Vervolgens reden we het binnenland in naar de Afrikaanse citrusboomgaarden. Ons huisje in Addo is gelegen aan de rivier op 
een oude citrus plantage. Het is een sfeervol huis met een rieten dak en alle benodigde faciliteiten. Na aankomst hebben we eerst weer even ons huisje gemaakt, spullen uitgestald, wat kakkerlakken buiten de deur gezet en de klamboes geinstaleerd. Vervolgens gingen Peter & Luna al weer met de kayak een tochtje over de rivier maken.
Gisteren zijn we naar Addo Elephant Park geweest. Dit park beschermt de overgebleven olifanten die ooit in de Oostkaap leefden. Toen boeren
dit gebied aan het begin van de 20ste eeuw gingen ontwikkelen, hadden ze problemen met de olifanten die vervolgens één voor één werden afgemaakt. Toen Addo in 1931 Nationaal Park werd, waren er nog maar 11 olifanten over. Vandaag de dag zijn er meer dan 300 olifanten in het 120.000 ha grote park. Het was ontzettend gaaf om deze giganten van zo dichtbij in hun natuurlijke omgeving te zien. We zijn met onze eigen auto het park ingegaan en hebben daar 3 uur rondgereden. De olifanten, die soms slechts enkele meters van ons af stonden, waren het hoogtepunt. Maar ook de buffels, koedoes, eland-antilopes, hartebeesten, wrattenzwijnen, velvet aapjes, schilppadden en de mestkever waren super om te zien! Er zitten ook veel rovers zoals leeuwen, luipaarden en hyena’s maar die laten zich niet zo snel zien en zijn dus ook aan onze neus voorbij gegaan. Can’t have it all…
Toen we vanuit het park terug reden naar onze rivercabin, dachten we nog even wat boodschapjes te kunnen halen voor het avondeten. Toen we bij de plaatselijke winkel aankwamen, bleek er echter niet zo veel keuze te zijn en daarnaast stond alles achter tralies. Een goede manier om te voorkomen dat er wordt gestolen maar niet echt lekker winkelen. Dus die avond zijn we ‘noodgedwongen’ uit eten gegaan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten