Lesotho

Underberg (Sani Pass), 26 maart 2009

Vandaag vertrokken we om 9 uur met een Landrover over de Sani Pass naar Lesotho. Matthew was onze gids en wist bijzonder veel te vertellen over de flora en fauna, geologie en de culturen. Tot de grenspost was de weg nog wel te doen voor een 2-wiel aangedreven auto. Daarna begon het echte ruige werk met een bijzonder hobbelige en steile weg door riviertjes.

De nationale bloem, de Protea, groeit hier goed. De vegatatie hier trekt  ook weer de nodig dieren aan zodat we de nodige vogels hebben gezien zoals de Gurney’s Sugarbird, Southern Bald Ibis, Cape Vulture (gier), Drakenberg Rock-jumper, Buff-streaked Chat, Drakenberg Siskin en de Cape Rock-Trush. Volgens onze gids zouden vogelliefhebbers hun ogen uit hebben gekeken. Daarnaast waren ook de zoetwater krab, de Eland-antilope, de Dassie en de icerat van de partij.

De huisjes aan deze kant van Lesotho lijken erg op de Xhosa huisjes met dat verschil dat ze uit stenen zijn opgebouwd, geen ramen hebben maar alleen een kleine voordeur en dat de wanden en vloer bekleed zijn met gedroogde koeienpoep. De vuurtjes worden ook gestookt via deze gedroogde subsantie; het wordt gebruikt als onze vroegere turf.  Maar wat wil je, dit land heeft het hoogste laagste punt van alle landen ter wereld namelijk circa 1450 meter. Dus het is hier niet al te warm.

Eenmaal is Lesotho hebben we onderweg een plaatselijk meisje van 4  jaar oud meegenomen voor de lunch. De gids kende haar goed want bij elke tour wordt haar huis bezocht. Dus Luna had er een vriendinntje bij en ze hadden samen dan ook de grootste pret.

De Lesotho mensen die wij hebben gezien, leven voornamelijk van het schapen hoeden. De herders zijn gekleed in broeken, dekens, mutsen en kaplaarzen. De rubbere laarzen laten zien dat je rijk bent (je werk hebt) en de oorspronkelijke dierenhuiden zijn vervangen door dekens omdat de koning deze cadeau had gekregen en ging dragen.

Lunchen deden we om een hoog gelegen uitkijkpunt in de bergen, op  ruim 3200 meter. Luna en haar nieuwe vriendin hebben samen het lunchpakketje van Luna veroberd en alles wat over was gebleven nam ze mee voor haar familie die we even later gingen bezoeken. Hier werden we nog getrakteerd op zelfgebrouwen bier en versgebakken brood. Even later op de terugweg zijn we nog gestopt bij de hoogst gelegen pub (2874 meter) in Zuid Afrika waar Peter het plaatselijke lagerbier (Maluti) heeft gedronken die bijna alleen in Lesotho verkocht wordt. Een prima biertje!

De autorit was bijzonder spectaculair en de uitzichten adembenemend. We hebben vandaag diverse keren tegen elkaar gezegd dat we toch onzettende bofkonten zijn om dit te mogen mee maken. Deze mensen zijn nog zo puur en bijna nog niet beinvloed door andere leefstijlen. We zijn benieuwd hoe het hier is over een jaar of twintig. Ze zijn namelijk bezig om de weg naar Lesotho te asfalteren. Naar verwachting zal dan het toerisme zijn tol gaan eisen.