Viva Las Vegas!

Pahrump (Nevada), 1 oktober 2008, (in de woestijn, zonnig rond de 35 graden Celcius en 96 Fahrenheit)

Dit stukje schrijf ik onder een grote hallogeen lamp met tjilpende krekels, grote rond kruipende kakkerlakken, een dikke pad en wat ander kruipend ongedierte. Voor de rest zit ik best lekker...

De rit via de Hoover Dam naar Las Vegas was weer een belevenis op zich. De Grand Canyon verlatend reden we eerst door heuvelachtig landschap met behoorlijk wat naaldbomen. Along the way werd de omgeving steeds ruiger maar vooral ook steeds droger. In het woestijnachtige gebied groeide niet veel naast reusachtige cactussen en af en toe een op Aronskelk lijkende bloem. Vlak voor we bij de Hoover dam kwamen, moesten we stoppen voor een uitgebreide politiecontrole: onze camper werd binnen en buiten geinspecteerd. Toen de politieagent Luna zag lachte hij en vroeg hij waar we vandaan kwamen. Toen we vertelden dat we uit Nederland kwamen, zei hij vervolgens "tot ziens" en konden we doorrijden.

Hoover Dam
De Hoover dam is een toeristisch spektakel op zich; een drukke bedoening van mensen die overal hun auto willen parkeren. Het was  daarom voor ons lastig om onze camper te parkeren. Dit moesten we zo'n eind van de dam af doen dat we een behoorlijk eind moesten lopen. Gezien de ziedende hitte was dit niet aantrekkelijk met Luna. Daarom zetten we Daan af en reed ik met Luna met de airco gekoelde camper een paar keer over de Hoover dam heen en weer. De Hoover dam voorziet een groot aantal mensen van energie (2047 megawatt). Daarnaast heeft de dam ook als functie dat de Colorado rivier niet grote delen van Californië, Nevada en Mexico met regelmaat onder water zetten. De dam werd gebouwd van 1931 tot 1935 en staat ook bekend als een Art deco bouwwerk.

Las vegas
We vervolgden onze weg vanaf de Hoover Dam naar Las Vegas. We waren inmiddels erg nieuwsgierig geworden naar deze sprookjesachtige stad. Zo'n 20 mijl voor Las Vegas zagen we een imposante skyeline opdoemen waarvan we ons afvroegen of het Las Vegas was. Vooral omdat onze Tomtom ons niet altijd even goed de weg wijst. Al snel bleek dat het toch onze bestemming zou zijn. Onze camping was onderdeel van een groot hotel (Circus Circus) op de Las vegas  Boulevard, oftwel de Strip. Dit is het hart van Las Vegas; een  bruisende  wereld van neon. Vanaf daar konden we dus 's avonds zo de lichtstad in lopen. De camping was groot en leek meer op een parkeerplaats. Maar de locatie was goed en er was ook een groot zwembad (ze zijn er weer!). Na uitgebreid in dit zwembad te hebben gelegen (niet verkeerd met 36 graden) gingen we tegen 17.00 uur op stap. Als eerste hebben we de bus gepakt naar de andere kant van de 6 km. lange Strip. Het was nog licht maar wel al tegen zonsondergang dus het licht viel mooi over de de prachtige hotels. Vooral het goudkleurige spiegelglas bij het Mandalay hotel viel erg op. We zijn de hele Strip terug gelopen naar de camping, ondertussen alle prachtige hotels passerend: het Luxor met z'n pyramide van Cheops en zijn Sphinx, New York New York (een aantal van de belangrijkste gebouwen van New York zijn hier op schaal nagebouwd en natuurlijk ontbrak het vrijheidsbeeld niet), Caesars palace, Venetian (met een namaak Plaza San Marco) en het Bellagio. Toen we bij dit laatste hotel aankwamen begon er net een waterballet met muziek en fonteinen dus dat hebben we mooi even meegepikt. Ook bij het verderop gelegen Treasure Island begon even later net het bekende gevecht tussen de twee piratenschepen. Misschien ken je dit wel van de film Miss Congeniality (2). Het was ondertussen al behoorlijk laat maar Luna wilde het graag zien, dus we zijn gebleven. Maar na de eerste kanonskogel, de mast die in tweeën brak en een uitslaande brand hield Luna het voor gezien en brulde ze dat ze naar huis wou. Gelukkig is 'huis' een rekbaar begrip en bedoelt ze hiermee de plek waar we slapen...

Doodmoe viel Luna bij thuiskomst direct in slaap, wij volgden kort daarna wat een stad!