Een versnellinkje lager van de woestijn via Sequoia national Park naar de kust...

Petaluma (Californië), 8 oktober 2008

Hier is weer een update van ons! Na bijna 1 week blogstilte hebben we weer een nieuw verhaal.

De lange autoritten door de woestijn hadden een redelijk depremirende werking op ons. We reden door een onherbergzaam gebied waarin 100 mijl verderop het vliegtuigje van Steve Fosset -de rijke avonturier- pas na een jaar gevonden werd. Op de, voornamelijk, dorre en onbewoonbare vlaktes, waaide er een harde wind (windkracht 7 á 8). Dat betekende dus flink opletten geblazen tijdens onze autorit. Gelukkig is California een gebied met verrassende contrasten. Naast de dorre woestijnen kent het ook besneeuwde bergtoppen en uitgestrekte wildernisgebieden. We gaan van de ene naar de andere belangrijkste stad in deze staat reizen: van San Francisco naar Los Angeles.

Vermoeid van het vele reizen en alle indrukken die we de afgelopen 2, maanden hebben opgedaan besluiten we om in ieder geval niet verder "omhoog" te reizen naar Yosemite National Park. In de plaats daarvan besluiten we om naar Sequoia National Park te gaan. Dit park ligt ongeveer op dezelfde hoogte als San Francisco waardoor we zo'n 500 mijl (800 kilometer) minder reizen. Even overwegen we ook om San Francisco over te slaan, maar we zijn bang dat we hier toch spijt van gaan krijgen...

De keuze voor Seqouia National Park is een schot in de roos. Sequoia NP was weer een lust voor het oog. De weg leidt via een schitterende klim van 17 mijl (24 km) van een smalle slingerde weg. Een klim van circa 300 feeth ( 900 meter) naar 7500 feeth (2300 meter). In het park vervolgen we onze weg naar Giant Forrest. Hier groeit het grootst aantal levende Sequoias. Deze imposante boom is de snelst groeiende boom op aarde, het grootst levende organisme (in volume) en met hun hoogte (311 feeth = 105 meter) ook nog de hoogste boom van de wereld. Uiteraard groeien ze  alleen in Amerika (waar alles het groots is) langs de westkust. Sommige Sequoia bomen worden 2000 jaar oud. Daarom worden ze ook wel mammoetbomen genoemd. Het is echt een fantastische ervaring om deze bomen in levende lijve te aanschouwen; zou echt wat voor jou zijn pa! Als klap op de vuurpijl zien we in het park ook nog 3 x een zwarte beer. Hier hadden we niet meer op gerekend na de Rockies...